5 oktober 2021

Pedagogisch Coach van het Jaar Robin: ‘Het mooiste is terugkerend werkplezier’

We spreken de kersverse Pedagogisch Coach van het Jaar, Robin van de Nesse, een halfuurtje digitaal over de kracht van coaching, de meerwaarde van het vak, het belang van ontwikkeling en uiteraard over het waarom van haar uitverkiezing als Pedagogisch Coach van het Jaar. Ze werkt in een team van vijf pedagogisch coaches in Amsterdam bij ons lid De Kleine Wereld en doet dat vol passie en toewijding.

‘Meer dan alleen op de groep staan, maar wel bezig zijn met pedagogiek, daar ligt mijn passie. Ik ben begonnen als HBO-geschoolde pedagogisch medewerker op een voorschool en toen op een gegeven moment vestigingsmanager geworden, dat was hem niet. Daarna ben ik dus terechtgekomen in de functie als coach, waar ik meer kan doen dan alleen op de groep staan, maar dus wel dat pedagogiek-aspect nog steeds heb. Bovendien konden we, nog voordat de functie van pedagogisch coach verplicht werd, heel veel zelf invullen in ons werk,’ zo introduceert Robin haar weg richting haar huidige functie.

We willen graag weten hoe een dag van een pedagogisch coach eruit ziet. Robin vertelt: ‘Het is dagelijks erg afwisselend, want ik ben zowel coach op voorscholen als bij reguliere kinderopvanglocaties. Als voorschoolcoach heb ik coachplan opgesteld en we werken dan elke drie maanden aan een ander hoofdonderwerp. Denk aan didactisch werken, de ruimte of ouderbetrokkenheid. We beginnen met wat achtergrondkennis: wat weten we al? Hoe gaat het nu op dat specifieke onderwerp? Op basis van observaties gaan we dan in gesprek en bekijken we of we dezelfde ideeën hebben en kijken we wat we nog moeten aanpakken. Maar het is erg lastig om een dag te beschrijven, want elke dag is anders. Er zijn ook dagen dat ik gewoon coaching-on-the-job doe. Dus dan sta ik naast de PM’ers op de groep en beantwoord ad-hoc vragen die dan opkomen.’

Natuurlijk willen we ook weten, behalve hoe zo’n dag eruit ziet, wat dan het mooiste aan het werk is. ‘Het leukste aan mijn werk is als ik echt het plezier bij de pedagogisch medewerkers weer zie. Vooral bij medewerkers die het een tijdje wat lastiger hebben, of denken: is dit het nog wel? Als het dan lukt om het plezier weer terug te halen en samen te kijken “waarom ben ik dit werk ook alweer gaan doen en waar zit mijn vlammetje?” dat vind ik echt het leukste ja.’

‘Het kan een uitdaging zijn om PM’ers te coachen,’ vertelt Robin als we vragen of het niet af en toe ook lastig is, ‘zeker als de medewerkers al wat langer in het vak zitten en zelf natuurlijk al veel gezien, gehoord en meegemaakt hebben. Als dingen al jaren hetzelfde gaan en er geen coach aanwezig was, dan wordt de vraag weleens gesteld waarom dat dan nu ineens nodig is.’ We zijn benieuwd hoe Robin daar dan mee omgaat. Ze vertelt verder: ‘Ik kijk altijd eerst naar de kracht van zo’n medewerker en probeer contact te leggen vanuit die kracht en te kijken of zij dat ook bij hun collega’s kunnen versterken. Meestal is dat dan ook een goede ingang om vervolgens te kijken naar waar we bij henzelf dan de kennis kunnen uitbreiden of verbeteren.’

Robin is uitgeroepen tot Pedagogisch Coach van het Jaar. Op de vraag waarom vertelt ze dat haar directeur eigenlijk het hele coaching team voor wilde dragen – maar dat kon niet. Vanuit het team is toen besloten dat Robin voorgedragen zou worden. ‘Besloten is mij toen voor te dragen omdat ik tijdens de lockdown heel actief ben geweest met workshops en masterclasses, zodat pedagogisch medewerkers toch nog aan de slag konden tijdens de lockdowns. We dachten namelijk: nu valt alles stil maar dit is óók het moment dat we juist kunnen inzoomen op de kennis van de medewerkers en zijn we gestart met dit programma.’

We zijn benieuwd of de pedagogisch coach ook een rol kan spelen in de relatie tussen ouder en PM’er. De pedagogisch medewerker is namelijk een zeer belangrijk klankbord voor ouders in de opvoeding van kinderen en wij vinden het interessant hoe de rol van de pedagogisch coach daarbij is. Robin vertelt dat er voor de coach zeker een belangrijke rol weggelegd kan zijn: ‘PM’ers kunnen ons bijvoorbeeld de vraag stellen als ze een oudergesprek hebben wat ze lastig of moeilijk vinden. Eerst gaan we dan in gesprek met de medewerker, want het heeft onze voorkeur dat het gesprek tussen PM’er en ouders blijft. Want – zeker bij lastige onderwerpen – hoe minder mensen bij een gesprek zitten, hoe beter. Daarnaast laten we de ouders ook altijd weten als op een locatie aanwezig zijn, zodat ouders en dat ook zij, mochten ze echte opvoedingsvragen hebben, ook bij ons als pedagogisch coaches terecht kunnen.’

Zo komt er een eind aan een zeer interessant gesprek met Robin en feliciteren wij haar namens de BK van harte met de uitverkiezing tot Pedagogisch Coach van het Jaar.